უპირველეს ყოვლისა, დიდ მადლობას ვუხდი SANGU-ს ჩემი სწავლის უნარიანობის დაფასებისათვის.
უკვე მეორე წელია სტიპენდიატი ვარ, რაც ჩემი მოტივაციის ერთ-ერთი მთავარი წყაროა და ეჭვი არ მეპარება, რომ სხვა სტუდენტის მონდომებასაც ამგვარად დააფასებენ.
ჩემი საქმის კეთება სასიამოვნო პროცესია ჩემთვის, ამ ყველაფერს კიდევ უფრო წამახალისებელს ხდის სტიპენდია და უნივერსიტეტის გარემო.
პირველი სემესტრიდან ვცდილობ პირნათლად შევასრულო ჩემი, როგორც სტუდენტის მოვალეობა, როგორც ამას თუნდაც სწავლის დაწყების წინ ლოცვაში ვკითხულობთ ,,სადიდებლად ღვთისა, სანუგეშოდ მშობლისა, სასარგებლოდ ეკლესიისა და მამულისა“.
მჭირდებოდა ადგილი, გარემო, სადაც სწავლა და ზემოხსენებული თანხმობაში მოდიოდა, სადაც შრომას აფასებდნენ, მოტივაციას გიმაღლებდნენ და არა მხოლოდ მატერიალურად, არამედ დადებითი ემოციებით, ურთიერთობებით გაძლევდნენ იმას, რაც ყველას სჭირდება, - ,,ერთ დიდ ოჯახს“.
კარიერული თვალსაზრისით, საკმაოდ რთულია ის რასაც ვსწავლობ, ისტორია. მიხარია, რომ ყოველი ჩვენგანი გამოცდილი, სანდო, პროფესიონალი ლექტორების გარემოცვაში ვართ. ამით საგნის ბევრი სირთულე მარტივად იძლევა და ჩვენც კიდევ ერთ ნაბიჯს ვდგამთ კარიერული წინსვლისკენ.
ყოველთვის მეკითხებიან, რთულია თუ არა მუდმივად მზადყოფნა, გამოცდებთან გამკლავება, ქულების სასტიპენდიო დონეზე დაგროვება... მინდა ვთქვა, რომ ასეთ დროს უკეთესი იქნებოდა არა მხოლოდ მოტივაციას, არამედ დისციპლინას მიენდოთ. ,,მოტივაციის ალი შეიძლება განელდეს, დისციპლინა კი მუდმივია“. სტუდენტები, აბიტურიენტები, ვისაც რაიმე ახლის შესწავლის სურვილი აქვს, უნდა ეცადონ, რომ არა მოტივაციით, არამედ დისციპლინით დაადონ აგური აგურზე. საამისოდ კი ჩემი უნივერსიტეტი ყოველმხრივ მხარს გვიჭერს სტუდენტებს და გვეხმარება. ამიტომაც, ყოველთვის ვამბობ, რომ არჩევანი სწორად გამიკეთებია.
SANGU - მე უბრალოდ ვისურვე.
ელენე ხაჭაპურიძე, SANGU-ს სტუდენტი
ფოტო: ნუგზარ შონია
გააზიარე
